Verkleumd bereikte Naesen Wevelgem, maar de Flandrien putte wel moed uit zijn prestatie. “Het was van Milaan-Sanremo geleden dat ik zo’n goede benen had. In de Primavera kende ik pech met een kettingbreuk in de afdaling van de Poggio. Jammer, want anders kon ik er voor een ereplaats spurten. Gent-Wevelgem werd een bitter koude editie. Enkel in 2015 kregen we nog een lastigere editie geserveerd met rukwinden en slechts veertig renners die de koers uitreden. Dit keer raakten toch ruim honderd renners aan de eindstreep. Hoed af voor iedereen die de koude tot aan de meet trotseerde. Ik een Flandrien? Nou, ik heb het toch liever iets warmer hoor. Bij sommige renners zakt de moed bij regenweer en wind wel wat in de schoenen. Zelf grijp ik het weer nooit aan als een excuus.”

Het tweeluik Dwars Door Vlaanderen-Ronde staat in het rood aangestipt voor de kopman van AG2R-Citroën in de klassiekers. “Mijn openingsweekend viel best mee, maar in Milaan-Sanremo was ik echt top. Met Mathieu van der Poel kon ik uiteraard niet wedijveren, maar zonder pech zat er wel een leuk resultaat in. Daags voor de E3 voelde ik me wat slapjes. In Tirreno-Adriatico deden ziektekiemen de ronde en misschien werd ik wel aangestoken door een ploegmaat. In Harelbeke was ik trouwens ook niet top. Zondag voelde ik wel goede benen. Toen Wout van Aert en Christophe Laporte versnelden op de Kemmelberg, zat ik in goede positie, maar het ging toen gewoon te snel. Jumbo-Visma deelt al een heel seizoen de lakens uit. Op Milaan-Sanremo na haalde het alle klassiekers binnen.”

Kop en schouders

Naesen durft geen scenario’s uit te tekenen. “Vroeger kon je een koers nog enigszins voorspellen, maar dat is niet langer het geval. Indien Mathieu van der Poel op honderd kilometer van de streep er een lap op geeft, krijg je een totaal andere koers. Het podium voor de Ronde durf ik wel al voorspellen. Pogacar, Van Aert en Van der Poel steken er gewoon met kop en schouders bovenuit. Jumbo-Visma zal wel nog enkele andere renners in de top tien posteren zodat het drummen wordt. Voor een plaats in de top tien teken ik. Ik kan me moeilijk voorstellen dat ik op de laatste klim van de Kwaremont nog aan de zijde van Pogacar zit. Het niveau is de jongste jaren enorm gestegen. Ik besef dat ik niet meer kan strijden voor de zege zoals destijds met Peter Sagan.”

Thuisvoordeel

Naesen geniet thuisvoordeel in de Vlaamse koersen, maar zag dat uitgehold. “Ik woon hier wel en ken de wegen als mijn broekzak, maar ook renners van de exotische ploegen zoals Bahrein en UAE verblijven twee maanden lang in onze contreien, waardoor Vlaanderen geen geheimen meer voor hun heeft. Elke renner beschikt nu over een computer op het stuur die elke bocht beschrijft en het aantal hoogtemeters aangeeft. Toen ik net prof werd, was er nog sprake van thuisvoordeel. Terreinkennis en parcoursverkenning werden steeds minder belangrijk. Parijs-Nice ken ik intussen ook zo goed als de Fransen hoor.”

Naesen hield wel de weersvoorspellingen in het oog. “Het weer voor woensdag valt best te pruimen. Zondag dreigt een koude en dus lastige Ronde. We moeten erdoor en met de benen van Gent-Wevelgem doe ik een gooi naar de top tien.”