“Ik zal blijven vechten tot het laatste fluitsignaal”, opent de 28-jarige Nederlandse verdediger die vorige zomer overkwam van het Maltese Sliema Wanderers. “Maar ik kan niet ontkennen dat we zaterdag een tik gekregen hebben. Iedereen kende het belang van de voorbije twee matchen. Pak je daar zes op zes, dan heb je je lot weer helemaal in eigen handen. Maar we zijn er niet in geslaagd. Hopelijk lukt het nu tegen Francs Borains wel.”

Je speelt zelf een degelijk seizoen, maar het probleem ligt al de hele tijd voorin.

“Ik kan niet ontkennen dat dit een zeer frustrerend seizoen is. Defensief staat het op zich wel goed. Ik vorm een stevig centraal duo met Jonathan Vervoort. We incasseren niet zo veel goals. Van de laatste tien wedstrijden verloren we er vier met 1-0. Dat was dan voornamelijk tegen rechtstreekse concurrenten voor het behoud. Tegen Knokke slikken we in de extra tijd de 1-1-gelijkmaker, terwijl we voordien zelf een resem kansen op de geruststellende 2-0-voorsprong lieten liggen. Voetbal is een ploegsport. Het heeft geen zin om naar elkaar te wijzen. Iedereen doet zijn stinkende best. Maar je kan niet ontkennen dat we met een scorende spits nooit in de problemen zouden komen. Geef ons één speler die tien tot vijftien doelpunten maakt op een seizoen en je krijgt hier een heel ander verhaal.”

Blijf je bij Rupel Boom als jullie zouden degraderen?

“Dat vind ik een moeilijke vraag. Enerzijds ben ik hier wel graag, maar anderzijds ben ik ook gezond ambitieus. Er is interesse van andere clubs uit deze reeks. Toen ik hier tekende, dacht ik dat we voor de titel gingen spelen, dus ik ben wel behoorlijk teleurgesteld over hoe het allemaal gelopen is.”