Het was absoluut van moeten voor KFC Turnhout. Maar toch duurde het even voor de thuisploeg de code van Beerschot kon kraken. “Mijn ploegmaats en ik waren zich voor de wedstrijd bewust van de ernst van de situatie”, aldus Jef Coeckelbergs. “Uit een kans die er eigenlijk zelfs geen was, scoorde Beerschot op slag van rust de 0-1, terwijl we zelf voortdurend overwicht hadden en gerust 2-0 hadden kunnen voorstaan. In de kleedkamer pepten we elkaar op, we grepen in de tweede helft Beerschot bij de keel en lieten die greep niet meer los. We drukten nog meer en ik kon snel de gelijkmaker scoren. Eerder dit seizoen miste ik wel eens kansen en deze keer scoorde ik uit twee kansen twee doelpunten.”

Zijn broer Louis Coeckelbergs zorgde voor het slotakkoord en legde de 3-1-eindstand vast. “Ik zette voor en de bezoekende doelman kon die voorzet niet goed weg werken. Louis was goed gevolgd gevolgd. We gaven in die tweede helft geen kansen meer weg en speelden de wedstrijd volwassen uit. We wisten op voorhand dat we Beerschot niet mochten laten voetballen. Fysiek en conditioneel maakten we het verschil. Het was ontzettend belangrijk om in dit degradatieduel de punten over de streep te trekken.”

In het tussenseizoen dreigt KFC Turnhout wel een resem spelers kwijt te geraken. “Vorig seizoen promoveerden we en bleef de groep zo goed als bij elkaar. Dit seizoen is een lastig seizoen en vielen de resultaten tegen, hoewel we de beste aanval uit de reeks hebben. De aanvallend ingestelde spelers liepen in de kijker en daardoor ontstond een domino-effect. Ik tekende zelf een contract voor één seizoen bij Dessel Sport. Een kans die ik moest grijpen. Ik geloof in mezelf en als het tegenvalt, kan ik altijd weer bij KFC Turnhout terecht. Maar eerst wil ik afscheid nemen van de club waar ik vanuit de jeugd ben door gegroeid naar de A-kern door het behoud te verzekeren. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat mijn huidige club volgend seizoen een competitieve ploeg op de been kan brengen”, sluit Jef Coeckelbergs af. (bdh)