LEES OOK. ONS OORDEEL. Kapitein Sanusi nam Beerschot bij de hand tegen Jong Genk

Nochtans kende de avond echt niet de start waar Beerschot op had gehoopt. Na twee uitnederlagen was de eerste thuismatch van het jaar, tegen laagvlieger Jong Genk, de ideale opportuniteit om de draad weer op te pikken, maar het liep al snel verkeerd. Na amper 25 minuten stond er al 0-2 op het scorebord. Niet eens onverdiend te noemen.

Hoe? Slordigheid was het sleutelwoord. Over het hele veld geraakte de ene na de andere pass niet op zijn bestemming. Na drie slechte uittrappen en een ei zo na fatale dribbel van doelman Lathouwers durfde het publiek zelfs bijna niet meer kijken en liet het zich duidelijk horen. En dan had Ait El Hadj – die verrassend genoeg debuteerde in de basis – nog niet eens geprofiteerd zoals hij eerder dit seizoen al eens met de RSCA Futures deed op het Kiel. Zijn pegel strandde op de deklat.

De 0-1 kort nadien was dus geen grote surprise, al was dat wel volledig de verdienste van de gretige Genkies. Een aanval via de linkerflank werd perfect uitgespeeld en Cutillas-Carpe was degene die mocht afwerken. Weinig tot niets aan te doen. Bij de 0-2 greep Meisl zich naar de haren: op een corner viel zijn ongelukkige deviatie pal in de voeten van Didden, die maar binnen te tikken had.

Het draaide vierkant bij Beerschot. Verlinden, dé man van de actie, moest de bal op de duur wel héél diep komen ophalen. Te ver weg van het doel om gevaar te creëren. Meer dan een schotje in de handen van Leysen kon ook hij er niet uit puren. Alhassan was intussen nog aan het zoeken bij zijn eerste basisplaats sinds augustus, de verdedigers namen risico’s en verlieten gretig hun post om iets mee te proberen forceren. Dit kon toch allemaal niet het plan geweest zijn.

Comeback

Toch konden ze bij Beerschot nog met hoop de kleedkamer betreden halverwege de avond. De blessuretijd was al ingegaan toen Nzita een leuke actie maakte op zijn linkerflank en voorzette naar Sebaoui, die de 1-2 wist binnen te koppen. Zijn eerste treffer in een seizoen dat voor hem veel moeilijker verloopt dan verwacht. Eindelijk. En of het hem deugd deed.

De ingrediënten voor een onverwachte comeback waren er dus in de tweede helft. De situatie deed wat denken aan de inhaalmatch in Deinze twee weken geleden, toen Beerschot twee goals goedmaakte maar uiteindelijk wel alsnog verloor met 3-2. Op dat moment wist nog niemand wat zou komen… Topschutter Baeten – geblesseerd – kon deze keer alleszins niet voor de goals zorgen. Alhassan en Verlinden klopten op de deur, Leysen stond paraat. Dan kwam Genk dichter in de buurt. De 1-3 leek zelfs al gemaakt, maar Cutillas-Carpe dacht te veel na toen hij alleen voor doel kwam en kon niet opnieuw scoren. Een bijzonder zure misser, zo bleek iets later.

Axl Van Himbeeck, een 17-jarige die dit seizoen nog maar één keer mocht invallen en verder bij de beloften aantreedt, was erin gekomen voor het slotoffensief. Het werd een invalbeurt om nooit te vergeten. Verlinden gooide de bal lekker met buitenkant voet in de box, waarop het schot van Koshi nog werd gepareerd maar Van Himbeeck klaar stond voor de rebound: 2-2. Ook voor hem de eerste goal van het seizoen. Een punt was dan al reden tot vieren, maar Sanusi bracht het Kiel helemaal in een delirium. De vijf minuten extra waren zelfs al net verlopen toen de aanvoerder in de draai toesloeg. 3-2… Wie had dat nog verwacht?

Alsnog een felbevochten zege voor Beerschot – de eerste van 2023 - én een heel belangrijke in het grotere plaatje. De deelname aan de Promotion Play-offs is bij deze immers een zekerheid én de druk ligt bij titelconcurrenten Beveren en RWDM dit weekend. Enige minpunt achteraf: Nzita viel geblesseerd uit. Een greep naar de hamstring zonder enig contact, altijd slecht nieuws. Beerschot zit zo al met de kleinste kern van de Challenger Pro League en die wordt zo nog ietsje kleiner. Toch maar versterking(en) halen in de laatste dagen van de wintermercato?