LEES OOK. Ex-spelers Anderlecht maken de crisis nog iets pijnlijker: “Moeten we uit pensioen komen?”

“Ik heb de spelers geselecteerd waarvan ik weet dat ze alles zullen geven. Zij die willen bloeden en sterven voor Anderlecht.” Dat was het antwoord van RSCA-coach Brian Riemer voor aanvang van de wedstrijd op de vraag waarom Fabio Silva niet in de selectie zat. Benito Raman nam de plaats in van de Portugese spits. Hij was klaarblijkelijk wél bereid om de te bloeden en te sterven.

In het eerste halfuur moesten we vaststellen dat het wat tegenviel met de strijdlust die Riemer gevraagd had. Pas op, het was niet dat paars-wit niet probeerde. Het leek wat op willen maar niet kunnen. Duels gingen verloren, van de aanvallen ging weinig reële dreiging uit. Deze ploeg jaagt gewoon niemand schrik aan, zelfs geen notoire degradatiekandidaat.

Na iets meer dan vijf minuten was er wel een eerste kans voor Anderlecht. Stroeykens, die samen in de ploeg was gekomen met Arnstad en Diawara, legde aan van net buiten de zestien en mikte een kleine metertje naast. Een paar minuten later viel het doelpunt uit het niets aan de overkant. Debast liet zich als een miniem van de bal zetten door Fadera, die doorstak naar Gano. Die laatste kon onbedreigd aanleggen en joeg de 0-1 in het dak van het doel.

Na een kwartier deed Stroeykens een tweede poging met een overhoeks schot, maar dat ging ruim over. Daarna legde Amuzu aan, maar zijn schot was zwak en doelman Bossut kon makkelijk oprapen. Ook de bezoekers kwamen nog eens aan zet toen Brüls, die altijd opvallend veel ruimte kreeg – een tactische vergetelheid? – trapte van net buiten de zestien. Zijn poging ging ver over.

Tien minuten voor de rust kwam Anderlecht dan toch langszij. In de rebound na een poging van Trébel joeg Raman de 1-1 in een smalle opening. En jawel, een minuut later was Raman daar alweer. Na dom balverlies van Sörmo joeg hij zijn tweede knap overhoeks tegen de netten. Joga Benito. Raman verdrievoudigde, bij zijn eerste basisplaats sinds 28 augustus, in één minuut tijd zijn aantal competitiegoals dit seizoen. Moet je kunnen. Het slappe eerste halfuur was op slag vergeten. En bijna maakte de vervanger van Silva nog voor de rust zijn derde, maar Derijck stak er een stokje voor.

Sterkhouders mee ten onder

Na de pauze was Raman daar opnieuw. In één en dezelfde fase trapte hij tot twee keer toe op Bossut. Aan de overkant mocht de ingevallen Ndour aanleggen, maar hij besloot ver naast. Zulte Waregem ging meer en meer dreigen en op het uur volgde de gelijkmaker. Vertonghen liet zich in de rug pakken door Ndour, die de 2-2 beheerst in doel mikte na een borstcontrole.

Dat met Debast en Vertonghen het centrale duo van Anderlecht allebei zwaar in de fout gaat, is toch onrustwekkend. Als zelfs de rotsen in de branding, de enige sterkhouders van de laatste maanden, mee ten onder gaan in de malaise, dan heb je een probleem.

Dan maar rekenen op Anders Dreyer. De Deense nieuwkomer kreeg 35 minuten bij zijn debuut. Hij kwam meteen voor doel, maar was net iets later op de bal dan Bossut. Dan was Zulte Waregem gevaaarlijker met Sissako die net over trapte. En het gevaar van de bezoekers was nog niet geweken. Toen Murillo zich liet aftroeven door Fadera, kon die laatste naar binnen snijden. De volledige paars-witte defensie leek bevroren en verroerde geen vin. Fadera joeg de 2-3 in de verste hoek.

Vijf punten van degradatie

Dan denk je héél even dat het spitsenprobleem wat verlicht is door de dubbele treffer van Raman, dient er zich een defensieprobleem aan bij Anderlecht. Wat een rampzalige avond voor de paars-witte verdedigers. Een bedrijvige Dreyer probeerde nog een punt uit de brand te slepen, maar stootte opnieuw op Bossut.

De kelk moet blijkbaar tot op de bodem geledigd worden bij paars-wit, dat door deze nederlaag nog wat dieper in het moeras zakt. De afwezigheid van de fans mag geen excuus vormen. Anderlecht staat nu op zes punten van de Europe play-offs en op slechts vijf punten van degradatie. Zondag is de druk om te winnen in Seraing immens om acuut degradatiegevaar weg te houden. Bloeden en sterven is de boodschap. Dat hebben we tegen Zulte Waregem toch nog iets te weinig gezien.