De sleutelfiguur van in zijn beste dagen bij Beerschot is Raphael Holzhauser momenteel niet bij OH Leuven. Na vier speeldagen verdween hij naar de bank en tot nu toe slaagde de Oostenrijkse spelverdeler er nog niet in om zijn basisplaats te herwinnen. Je zou het een anonieme of ontgoochelende start bij zijn nieuwe werkgever kunnen noemen, maar dan ga je toch voorbij aan de belangrijke rol die hij de voorbije weken alsnog heeft gespeeld. Na negen speeldagen staat zijn teller op één doelpunt en drie assists. Zo slecht is dat niet.

De laatste wedstrijd van OHL op bezoek bij KV Mechelen was niet de meest overtuigende, noch van Holzhauser, die 25 minuten inviel, noch van de hele ploeg. “Als je zo lang met een man meer speelt, moet je altijd drie punten pakken”, zegt hij daar zelf over. “In de tweede helft hebben we niet genoeg kansen gecreëerd.” En toch, met weer een punt erbij zijn de Leuvenaars nog steeds knap vierde. “Onze seizoensstart is nog altijd heel goed”, beseft Holzhauser. “In dat opzicht is een puntje niet slecht, maar we willen elke wedstrijd winnen, zeker tegen tien man.”

Zelfs als hij geen al te begenadigde dag kent, brengt de Oostenrijker altijd wel wat. Een van zijn kenmerkende splijtende passes kan volstaan om een vermoeide tegenstander diep in de wedstrijd in de problemen te brengen. En met dat statuut van invaller – zij het een belangrijke invaller – neemt Holzhauser vooralsnog genoegen. “Elke speler wil liefst starten, maar ik denk dat ik als invaller nog altijd belangrijk ben, als je mijn statistieken ziet”, zegt hij. “Als ik op het veld sta, ook als invaller, doe ik er alles aan om de ploeg te helpen.”

Wat Rapha verklaart over zijn invallersrol, klinkt een beetje als clichépraat. Maar het is écht zo. En dat hij als bankzitter nog altijd gemotiveerd en belangrijk is, kenmerkt dit OHL. Het is een hecht collectief waarbij de hele bank recht veert als er gescoord wordt. De reserven zijn gretig én kwalitatief, want dat laatste is nog altijd het voornaamste. “Voetbal is een teamsport, en we doen het als ploeg enorm goed. Het is belangrijk om nu verenigd te blijven als één groep”, benadrukt Holzhauser.

Concentreren op invallers

Brys maakt er heel veel werk van om de betrokkenheid van de hele groep te bekomen en te bewaken. “Als de resultaten zo goed zijn, concentreer ik mij op training het hardst van al op de invallers”, zegt de OHL-coach daar zelf over. “Ik heb Rapha gezegd dat hij moet beseffen hoe belangrijk hij kan zijn, ook vanop de bank.”

Er kan altijd een mindere periode volgen, want de kans dat OHL in de top vier blijft staan, is eerder klein. En wie weet gaat Holzhauser dan alsnog knorren. Dat zullen we dan pas weten, maar nu schikt hij zich zonder problemen in zijn rol, mede dankzij de uitleg van Brys. “We spreken daar uiteraard over”, aldus de Oostenrijker. “Ik begrijp het ook gewoon. We doen het nu eenmaal goed en dan is het aan mij om hard te blijven werken. De coach en ik zijn allebei oud genoeg om met deze situatie om te gaan. Ik ben absoluut niet gefrustreerd. Hoe kan je gefrustreerd zijn als je vierde staat?” Met dat laatste is alles wel zowat gezegd. In Leuven gaan ze op een wolk de interlandbreak in. Zélfs de bankzitters.