“Ik wist dat er me iets te wachten stond, maar dit…” Agent Patrick Dewaele pinkte samen met zijn vrouw en zijn dochter een traantje weg toen de leerlingen van de Tramstraat hem uitwuifden met een toepasselijk liedje. “Het was via mijn dochter Laura, die hier toen op school zat, dat ik vijftien jaar geleden gevraagd ben om aan te sluiten bij de werkgroep Verkeer. We vergaderden een aantal keer per jaar en ik was er bij tijdens de verkeerslessen en fietsproeven. Leerlingen die het goed deden, kregen een brevet.”

“Toen Patrick hier begon, waren de kinderen die hier vandaag zitten nog niet geboren”, stelt directeur Pieter Jacobs vast. “In totaal moet hij een duizendtal kinderen hebben leren trappen en stappen in het verkeer. En hij was altijd vrijwillig aanwezig tijdens onze vergadering met de werkgroep Verkeer. De strapdag, de jaarlijkse autoluwe schooldag, was de ideale gelegenheid om hem in de bloemetjes te zetten.”

Dewaele-plein

De regenbuien deden de festiviteiten naar binnen verplaatsen. Daar mocht agent Patrick met een gouden schaar symbolisch het lintje doorknippen van de schoolstraat. Het proefproject van twee jaar in de Tramstraat werd recent geofficialiseerd. “75% van onze leerlingen komt te voet of met de fiets”, vertelt directeur Jacobs. “Dat moet veilig kunnen. Voor de eerste en na de laatste schoolbel moeten telkens hekken gezet worden om de straat tijdelijk autovrij te maken. Maar we merken een groot verschil. Ouders durven hun kinderen nu vroeger te ‘lossen’.”

In Heilig Graf Tramstraat zal agent Patrick nooit vergeten worden. Het pleintje aan de fietsenstalling heet voortaan het Dewaele-plein, inclusief bijbehorend straatbordje. Het andere exemplaar kreeg Patrick mee naar huis. “De verkeerslessen hier hielden me jong en vlakten de scherpe kantjes van het politiewerk af. 37 jaar in dienst, dat draag je met je mee. Maar vanaf volgende maand ga ik genieten van het leven.”