“Niemand had gedacht dat we vandaag hier zouden staan”, zegt Criekemans. “Initieel leek het erop dat de Russen een zeer snelle opmars zouden maken maar die is vrij snel gestuit. Dat heeft veel te maken met de logistiek van het Russische leger en vooral ook met de manier waarop de Oekraïners weerstand hebben geboden, met daarbij de steun van de westerse landen”, klinkt het.

“Vandaag zitten we in een vorm van patstelling”, legt Criekemans uit. “Er zijn dan wel speldenprikken langs beide kanten uitgedeeld, maar Oekraïne heeft een aantal psychologische overwinningen behaald. Vooral door drone-aanvallen en special forces achter de linie, dus eigenlijk ook op de Krim. En dat creëert een context van toenemende spanningen omdat Rusland natuurlijk meent hierop te moeten reageren.”

Wat Criekemans nog het meest heeft verbaasd over de afgelopen zes maanden, is de weerstand die de Oekraïners hebben geboden en de aanhoudende westerse steun die daarbij kwam kijken. “Alhoewel, als we op papier kijken, zijn het toch vooral de Centraal- en Oost-Europese landen, de Verenigde Staten en Groot-Brittanië die op dit moment steun bieden”, zegt de professor. “De ondersteuning vanuit Frankrijk en Duitsland zijn een beetje aan het opdrogen en daar schuilt een mogelijk gevaar in”, waarschuwt Criekemans. “De Oekraïense regering vreest een vermoeidheid bij de westerse publieke opinie aangaande dit dossier en dat de blijvende steun vanuit westerse hoek weleens in het gedrang zal komen.”

LEES OOK. Vier stemmen over half jaar oorlog (deel 1): “De kans is groot dat dit een open conflictzone blijft”