Natuurlijk zijn wij apetrots. Borgerhout biedt een prachtige combinatie van grootstedelijke prikkels en gezellige, bijna dorpse buurten. Het district is niet gevangen in een overwegend middenklasse en rijke, vooral witte elite, noch zwoegend in een deprimerende grauwheid van opgestapelde armoede, uitsluiting en verkrotting. Maar er zijn ook minder positieve punten. De bevolkingsdichtheid is er hoger dan in Mexico-City. De Turnhoutsebaan, misschien schoon door z’n wanstaltigheid, is een onbeheersbare gevarenzone voor fietsers. Mogen we voor deze kenmerken een alarmbel luiden? En daarbij ook met een vuile vinger wijzen naar de schuldigen?