Het initiatief komt van Charles Leclef, de eigenaar van brouwerij Het Anker. Het speciale aan Thien Gheboden is dat het een inclusief restaurant is, waar ook gezinnen die moeilijker rondkomen kunnen genieten van een fijne tijd op restaurant. Via het betaal-wat-je-kan-systeem betaalt de klant een prijs die voor hem of haar haalbaar is. Het is zelfs niet noodzakelijk de bedoeling dat De Thien Gheboden grote winsten gaat maken. Om dat te onderschrijven heeft de Mechelse ondernemer zelfs een vzw opgericht voor de uitbating van het restaurant.

Sociaal restaurant

We moeten eerlijk toegeven dat we bij een sociaal geïnspireerd restaurant niet meteen een gastronomische maaltijd hadden verwacht. En toch was dat precies wat ons gezelschap voorgeschoteld kreeg. Dat is ook de bedoeling volgens Charles Leclef. “We willen ook mensen die het financieel moeilijker hebben laten genieten van een kwalitatieve en verfijnde maaltijd zonder dat ze zich zorgen moeten maken over de rekening. Bij Thien Gheboden willen we je zorgeloos laten genieten van een complete restaurantbeleving in een aangenaam kader.”

Dat aangenaam kader ziet er alvast gezellig en

stijlvol uit wanneer we Thien Gheboden binnenwandelen. De muren kunnen nog een beetje aankleding gebruiken, maar stijlvol is de zaak alleszins. Ons gezelschap van vijf personen krijgt een ronde tafel aan het raam. Het zicht op de Sint-Romboutstoren is ronduit adembenemend. Op de benedenverdieping en op de eerste verdieping samen is er plaats voor 46 plaatsen.

Franse klassiekers

Prijzen vind je niet terug op de menukaart. Wat we wel terugvinden is een mooie selectie van heerlijke klassiekers uit de Franse keuken. Als voorgerecht bestellen we respectievelijk Bouchot mosseltjes in papillot, geroosterde mergpijpjes, een Vichyssoise soepje en een salade van groene linzen met traag gegaard buikspek, gekonfijte eendenmaagjes, rode biet en druifjes. Stuk voor stuk gerechten waarvan we ons niet kunnen herinneren dat we ze ooit in een ander Mechels restaurant hebben gegeten.

Voor het hoofdgerecht valt ons oog op de Bouillabaisse en op Boeuf Bourguignon, alweer rasechte klassiekers bij onze zuiderburen.

Maar eerst klinken we op de opening van de nieuwe zaak met de huisaperitief op basis van gin. We krijgen een aantal heerlijke hapjes op tafel waaronder beetgare artisjokstukjes en rillettes van Duroc-varken en van makreel met vers huisgebakken brood. Er verschijnt ook water op tafel, terwijl onze wijnglazen worden gevuld in afwachting van het voorgerecht.

Verrassend lekker

De starters verschijnen op de tafel. Onze smaakpapillen worden een eerste keer geprikkeld. Het is duidelijk, de lat ligt meteen hoog. En toch wordt ze moeiteloos overschreden wanneer de voorgerechten worden geserveerd. De Bouchot mosseltjes in papillot smaken zoals ze zouden smaken in een visrestaurant aan de Normandische kust. Ook de Vichyssoise lepelt heerlijk weg en zelfs de geroosterde mergpijp en de linzensalade met eendenmaagjes vinden mijn tafelgasten ‘verrassend lekker’.

Onze vooroordelen over het ‘sociaal restaurant’ zijn ondertussen, samen met het voorgerecht, doorgeslikt. We zijn het er unaniem over eens dat Mechelen een toprestaurant rijker is. Dat het dan ook nog eens een sociaal restaurant is, kunnen we alleen maar toejuichen.

Muggenziften

Ook de hoofdgerechten zijn van dezelfde uitstekende kwaliteit. “Ongelooflijk voor de eerste avond”, klinkt het bij mijn tafelgasten. We moeten zelfs culinair gaan muggenziften om nog verbeterpuntjes te vinden. “Er mocht misschien een beetje meer pit in het hoofdgerecht zitten. Een apart bordje voor het brood zou handig zijn, net als een lepeltje bij de rillettes”, vinden mijn kritische tafelgenoten.

Gastvrouw en uitbaatster Karen Hallemans heeft toevallig onze opmerkingen gehoord en even later zien we op de tafel naast ons al lepeltjes en bordjes verschijnen.

Ook de dessertkaart staat barstensvol klassieke lekkernijen uit de Franse keuken. We bestellen een crêpe Suzette, een clafoutis met een glaasje Boscoli en een crème brûlée. Eén van mijn tafelgenoten wordt zowaar lyrisch bij zijn crêpe Suzette. “Dit brengt mij in herinnering helemaal terug bij een etentje in een klasserestaurant in Frankrijk.” Ook de crème brûlée heeft precies het juiste krokante, gekaramelliseerde, suikerkorstje en smaakt zoals een perfecte afsluiter van een heerlijke maaltijd moet smaken.

Echte aanwinst

Het leuke aan Thien Gheboden is dat zelfs de rekening altijd in de smaak valt. Naast de afrekening van de dranken kan je in alle discretie zelf het bedrag voor de maaltijd en de bijhorende restaurantbeleving noteren. We zijn het er aan onze tafel over eens dat we voor de gerechten die we voorgeschoteld kregen zonder probleem een bedrag willen betalen tussen de 50 en de 70 euro per persoon (zonder de drank). Het geeft ons een goed gevoel om te weten dat iemand die misschien maar 20 euro kan betalen op deze manier even heerlijk kan eten als wij.

Eén van de tien geboden in de Katholieke Kerk luidt ‘Gij zult geen valse getuigenis afleggen’. We kunnen dan ook met de hand op het hart zeggen dat het restaurant Thien Gheboden een echte aanwinst is voor Mechelen. Eentje waar je – ongeacht de dikte van je portemonnee – zeker eens moet binnenspringen.

Vanaf zaterdag 30 oktober kan je op restaurant in de Thien Gheboden op de Wollemarkt 4. Het restaurant is open van donderdag tot maandag.