“Op dag twee was ik het al KOTSBEU”, schrijft Merckpoel op een schriftje. “Nu gaat het beter en begin ik eraan te wennen. Je moet het loslaten dat je het soms gewoon niet uitgelegd krijgt. Misschien nog lastiger zijn de reacties van mensen. Ze kijken me meewarig aan en behandelen mij anders. Ze helpen me oversteken en dingen dragen alsof ik NIETS meer kan. En ik voel me anders al zo snel betutteld. Ik mis de pret van het praten.”

En bij dat zwijgen komt ook nog dat ze de ambiance op het domein Puyenbroeck in Wachtebeke moet missen, waar honderden supporters de drie presentatoren een hart onder de riem komen steken en hun bijdrage leveren voor het goede doel. “In het begin vond ik dat heel erg. Music for Life presenteren is een van de mooiste dingen die ik ooit mocht doen. Maar deze stille bubbel maakt het makkelijk om er afstand van te nemen.”

Zondag volgt de verlossing: dan gaat ze na een stille mars van 20 kilometer haar ingezamelde centen overhandigen aan de presentatoren in Wachtebeke, waar ze haar eerste woorden in een hele week zal zeggen.